سلام. بودن يک استاد کنار شاگردش ولحظه لحظه وگام به گام راهنمايي کردنش فک ميکنم از زمين تا اسمون فرق ميکنه با اينکه چهارتا سي دي بهت بدن وبگن ادم شو. شايد گاهي بارها يک نوشته ي شيخ رضا رو ميخونم و روزها بهش فکر ميکنم و کلي فشار رو تحمل ميکنم وبعد تازه اون موقع است که از ته دل ميگم خوشبحال شماها...چون تازه اصلا معلوم نيست واقعا فهميده باشمش اما حرف شما هم متينه ولي بار روي دوش شما سنگين تر . ما انشاالله عذرتراشي نمي کنيم.