سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 
 
 
رابطه ها (1)

بنا و مبنای حیات بشری ، بر رابطه است . روح انسان در سایه الفت ها و پیوند ها کمال می یابد و صفا می پذیرد و زندگی هم معنا پیدا می کند.

پیوند با خدا ، خود ، مردم ، زندگی ، فرزندان ، اهل البیت ، قرآن ، مسجد ، آینه ، دل ها و ... بخشی از این پیوند هاست.

روح تشنه و غریب ، با اتصال به سرچشمه های مودت و مهر ، زلال و سیراب می شود و از غربت و انزوا در  می اید و گرمای حیات و نور امید را بهتر لمس می کند.

در عصر ارتباطات ، انزوا پذیرفتنی نیست. زندگی بی رابطه هم ، مرگ روح است ، ولی ارتباط با که و چگونه ؟

کسی که روزی پنج بار با خدا تکلم کند ، از تنهائی در  می اید، کلیم خدا می شود ، احساس پوچی نمی کند ، گرفتار افسردگی نمی شود و احساس بی پناهی و بی همدمی نمی کند.

این گفتگو به ما امید می دهد. نشانه معرفت و محبت ما هم به شما می آید.

خداوند آن سوی خط تماس است. دوست دارد همیشه ، حتی در خوشی ها و راحتی ها هم سراغ او را بگیریم و با او تماس داشته باشیم .

بی معرفتی است که فقط وقتی مضطر می شویم و مشکلی برایمان پیش می آید و در کارمان گرهی می افتد به یاد او بیفتیم و از «اورژانس دعا» استمداد کنیم و با کد  « اللهم» با مرکز امداد او تماس بگیریم.

گاهی ما از سر نیاز ، با او تماس می گیریم ، ولی او همیشه گوش به زنگ ماست و صدای مارا هم دوست دارد بشوند.

در میدان گسترده  انس با خدا ، دعا  و ذکر و نماز ، خطوطی ارتباطی ما با فرماندهی کائنات است.

هرگز نبابد ارتباط ما با « برج مراقبت» قطع یا ضعیف شود. در جبهه معنوی شیطان می کوشد این رابطه را قطع کند ، یا روی خط نیایش « پارازیت ریا» بیندازد، سیم های نیایش و دعا را قیچی کند  ، پیوند ما را با خدا ، حتی با مردم و خویشاوندان هم بر هم بزند.

« صله رحم»هم نوعی ارتباط دورن مرزی است. که اگر قطع شود،زمینه برای جدائی و کینه و بدبینی فراهم می شود. پس خطوط داخلی را هم بایدسالم و برقرار گذاشت.

نباسد گذاشت انس یا خدا ضعیف شود . مکالمه ما با مرکز، نیاد قطع و وصل شود ، یا صدایش خش خش داشته باشد.

باید « دیش» رحمت گیر خود را بر بام بلند « نیایش» نصب کنیم و دریافت کننده دل را روی طول موجب « اجابت» تنظیم کنیم ، تا امواج لطف الهی را صاف دریافت کند و صدای استجابت دعا به گوش دلمان برسد.

« امن یجیب» رمز استجابت دعاست. اگر صدای رحمت و اجابت به ما نرسد ، باید دید کدام نقص فنی در برقراری رابطه پیش آمده است؟

اشکال از گیرنده ماست ، نه از فرستنده حق.

گاهی برای تماس با خدا باید از کد ارتباطی «قرآن ، مسجد و اهل البیت » بهره گرفت.

بعضی ها با خودشان هم قهرند ، تا چه رسد به مردم.

با خودمان چه رابطه ای داریم ؟ قهریم یا صلح؟ دوستیم یا دشمن؟ خیرخواه خویش و آینده خودیم یا در خرمن هستی خودمان با آتش گناه و غفلت ، شعله افکنده ایم ؟ در کجای زمان ایستاده ایم؟

باری .....حجت الاسلام جواد محدثی نیز همیشه می گوید: رابطه خودمان را با خودمان جدی تر بگیریم!

***

«اثرپذیری» و «اثرگذاری» دو ویژگی مهم انسان است. چون در رابطه با یکدیگریم ، تأثیر و تأثر نیز از خصوصیات حیات اجتماعی و زندگی جمعی ماست، به خصوص در عصر حاضر که «عصر ارتباطات» است و جهان به صورت یک دهکده بزرگ درآمده است. شاید خود ما نیز متوجه نباشیم ، ولی از محیط اطراف و دیده ها و شنیده ها و حرف ها و عمل ها نقش می پذیریم و تحت تأثیر قرار می گیریم.

در دنیای بزرگ و پیچیده ، هر کس که حرفی می زند ، کتابی می نویسد ، فیلمی می سازد، سخنرانی و تدریس می کند، روزنامه و مجله منتشر می کند، نقاشی می کشد و رمان و داستانی می نویسد و … هر کدام به نوعی پیام دارد و در پی مخاطب است و اثر گذاری .

پس میلیون ها فرستنده پیام ، هر لحظه در اندیشه شکل دهی به افکار ، احساسات ، پسند و سلیقه ، تمایل و انتخاب، اخلاق و رفتار دیگرانند.

افکار ما در معرض این القائات و جهت دهی ها و اثرگذاری هاست.

عجب دنیای شلوغی! و عجب وضعیت حساس و خطیری!  مائیم و این همه فرستنده! آنهایند و این همه گیرنده!

حال ، گیرنده فکری خود را با چه فرستنده ای و روی چه طول موجی باید تنظیم کرد؟ به هر حال ، ما نوعی بمباران تبلیغاتی و فرهنگی می شویم. وظیفه دفاع و سنگر گرفتن و به پناهگاه رفتن و خود را از آسیب ها مصون داشتن داریم ، گاهی هم مکلف به دفاع و هجومیم و بی تفاوت و بی خیال ، عقلانی نیست.

ما مسئول پیامد « نوع انتخاب » خویش نسبت به این فرستنده هاییم . همانگونه که با عوض کرن کانال تلویزیون به راحتی می شود شاهد سخنرانی ، فیلم ، آموزش و

… بود و با چرخاندن پیچ رادیو می توان شنونده ی موسیقی ، قرآئت قرآن ، گزارش اجتماعی ، طنز و لطیفه ، تحلیل سیاسی ، القائات سوء دشمن ، اخبار و شایعات دروغ و … بود،درتنظیم گیرنده های فکری خودمان روی فرستنده های بی شمار نیز « انتخاب» ماست که نقش اول را ایفا می کند.

«گزینش » شرط عقل است در چنین جهان آشفته و خط اندر خط. هم خودمان باید چنین کنیم ، هم دوستان و فرزندان را بر این فرهنگی یعنی                    «فرهنگی گزینش بهترین ها» بار آوریم.کسی که نخواهد یا نتواند نسبت به آنچه بر ذهن و فکر و قلبش وارد می شود کنترل داشته باشد،باید پاسخگوی پشیمانی های بعدی و زیان های متعاقب اینگونه «بی مرزی» هم باشد.

 

 

آیا کنترلی بر «ورودی های فکر» خودمان و فرزندانمان داریم؟

در دنیای اثرگذاری و اثر پذیری که دچار آنیم ، باید هوشیار باشیم که دریافت کننده کدام امواج و فرستنده کدام پیام هاییم.

در کارهای تربیتی و تعلیمی ، در خانه و مدرسه و مسجد و اداره محل کار و بازار و اجتماع ، ما به نوعی « گیرنده» و «فرستنده» ایم و اساس تربیت بر همین استوار است.

حرف های نسنجیده ای که از زبان ما بر می آید ، دل فرزندانمان را تیره می سازد. رفتار تبعیض آلود و تناقض آمیز ما ، روی مخاطبین و فرزندان و شاگردان ما تأثیر سوء می گذارد. نوع زندگی ما برای دیگران «پیام» دارد، همانگونه که ما از سخن و رفتار دیگران « الگو » می گیریم ، هر چند به صورت ناآگاهانه و غیر مستیقیم.

در دنیای «رابطه ها» از بازتاب های گسترده و سرنوشت ساز « گیرنده های فکری» و « فرستنده های زبانی » غافل نباشیم.

?      ما و فرزندان

فرزندان ، بخشی از وجود «والدین» به شمار می آیند. نیک یا خدای ناکرده بد آنان به حساب پدر و مادر گذاشته می شود و شایستگی یا تباهی آنان در حیثیت و آبروی و شخصیت اجتماعی والدین موثر است.

از این رو ، داشتن رابطه صحیح و سازنده با فرزندان ، ضروری است.

اگر «رابطه » نباشد ، یا مطلوب نباشد ، عوارض سوء آن دامنگیر والدین می شود. از همین جاست که اهتمام به این مسئله حساسیت می یابد وتکلیف تربیتی بزرگ تر ها را سنگین تر می کند.

v      سازندگی

تربیت فرزندانی با فرهنگ و ادب ، کاری عظیم ، پرمسئولیت و در عین حال خدمت به جامعه و آینده میهن اسلامی و در بعضی روایات عبادت محسوب شده است .

پدران و مادران دلسوز و فرهنگ دوست ، در کنار دغدغه خاطر و حساسیتی که نسبت به تامین وسایل بازی و امکانات آموزشی و نیازهای خوراکی و پوشاکی فرزندان خود دارند ، به تغذیه فکری و تربیت روحی آنان نیز همت می گمارند.

گر چه نمرات خوب و امتیازات بالا و کارنامه های درخشان و کسب رتبه های ممتاز ، مایه چشم روشنی والدین است ؛ کدام پدر و مادر آگاهی است که اخلاق خوب و تربیت شایسته و تعهد و تدین را به حساب نیاورد و برای آن نکوشد؟

v      نظارت و هدایت

برای دست یافتن به هر هدفی ، باید تلاش کرد و سرمایه گذاری و برنامه ریزی داشت. تربیت نیز از این قانون مستثنا نیست.

وقت گذاشتن برای تربیت فرزندان متعهد و مودب و فهیم ، مهم است.

«نظارت»«هدایت» و «اعانت» ، تکلیف حساس والدین نسبت به فرزندان خویش است و بدون آن ، میوه باغ زندگی شان شیرین و مفید و سالم نخوهد بود. باید به دوستان ، همدرسان و معاشران فرزندان هم نظارت و نسبت به آنان شناخت داشت،تا خدای ناکرده از این رهگذر،گرفتار و دوستان ناباب و هم صحبتان مسئله دار نشوند و به «درس» و «اخلاق» و «شخصیت خانوادگی » و « تربیت روحی» آنان ضربه و آسیبی وارد نشود.

تنها معمان و مربیان نیستند که وظیفه دارند نوجوانان و کودکان را با شخصیت دین دار ، پاک و متعهد بار آورند و استعداد های فکری و هنری و اجتماعی آنان را بارور سازند ، بلکه والدین هم در ایجاد روحیه «خودباوری» ، «خداباوری» ، «اعتماد به نفس» ، تقوا ، عفاف، صدق،نوع دوستی و ایثار ، مسئول و شریک اند.

باید «بذربارور» را در «زمین بارور» افشاند.

باید «نهال ایمان» را در « بوستان جان» کاشت.

و این ، کار خود شما نیز هست و همه بار را نمی توان بر دوش مربیان و مدرسه و مساجد گذاشت و از آنان توقع داشت.

میان «خانه و مدرسه و مسجد» و «اولیاء و مربیان» به نوعی همکاری ، تعامل ، مشورت ، تبادل اطلاعات و تجارب باید باشد ، تا بافته های محیط خانه در مدرسه پنبه نشود و آموخته های محیط آموزشی ، با رفتار نسنجیده درون خانه در تعارض نباشد.

اینگونه است که شاهد شکفتن شکوفه  صداقت و  خلوص و خدمت ، بر شاخسار وجود فرزندان این مرز و بوم خواهیم بود و اصلاً هدف از این نوشته نیزهمین است. 

v      فرصت گذرا

فرزندان شما بیش از آنچه ما تصور کنیم،حساس اند و سریع تر از انچه فکر کنیم رشد می کنند و دوران کودکی را پشت سر گذاشته،آماده دریافت«نقش»بر«لوح دل» اند.

فرصت ها گذرا و پرشتاب اند ، هم برای بچه ها ، هم برای اولیتا و مربیان.

« اوقات فراغت » یکی از همین فرصت های گذرا در زندگی فرزندان است که اگر والدین و مربیان با برنامه و دقت و دلسوزی آن را پر کنند،کمتر دچار حسرت های بعدی خواهند شد.

حیف است نگویم ؛ چه تعطیلی های تابستانی و نوروز ، چه جمعه های دوران سال تحصیلی ، فرصت مغتنمی است که می تواند به سرمایه ای جهت تامین نیاز های روحی ، علمی و اخلاقی تبدیل شود. برای آن فرصت های گذرا ، چگونه برنامه ریزی می کنیم و چگونه وقت های خالی را پر  می سازیم؟

v      برنامه ریزی

«زمان» سرمایه است. توانایی های والدین و فرزندان در گام نهادن به سوی «هدف مطلوب» نیز یک سرمایه است. تنظیم شایسته زمان برمدار هدف ، نوعی «مدیریت زمان» است که توفیق را به همراه دارد.

جلوگیری از هدر رفتن وقت و استعداد و وقت کشی های تأسف بار و مقابله به بی برنامگی در زندگی ، فاصله ما را تا هدف کوتاهتر می سازد.

به گفته جواد محدثی :«برنامه» از عوامل مهم رشد و موفقیت در تحصیل فرزندان ماست.

تاچه حد فرزندان را به برنامه ریزی عادت داده اید؟ چه برای درس ، چه تفریح،چه مطالعه ، ورزش،مسجد و...؟

یکی از راه های اثر گذاری بر رفتار فرزندانتان ، دوستان آنان است . فراهم سازی بستر مناسب برای معاشرت و رفاقت با خوبان و پاکان و زمینه سازی و کمک برای «دوست گزینی شایسته» می تواند موثر باشد. تاثیر گذاری غیر مستقیم بر رفتار فرزندان ، از راه دوستانشان عملی تر و سریع تر است ، تا تذکر های مستقیم و خطابی و عتابی از سوی والدین.  باری ... زمان را از دست ندهیم.




| [ کلمات کلیدی ] :
ن : احسان روشن نیا
ت : سه شنبه 86/11/23
 
 
 
هر کس می خواهد ما را بشناسد داستان کربلا را بخواند؛ ما تمام آنچه در تئوری و خلأ بود در خاکهای شلمچه و طلائیه دیدیم، آنچه دیگران فقط شنیده اند ما در شبهای دردآلود با صدای ناله ها و سوز دلهای شیدایی شنیده ایم و دیده ایم، ما عشقبازی مجنون به دور لیلی را درجزیره ی مجنون زیر باران گلوله های که میلیمتری زمین را هدف گرفته بودند با چشم غیر مسلح دیدیم، آنچه منصور بر سر دار دید ما شبهای عملیات دیدیم؛ آن شوخی های شبانه و زمزمه ی قرآن دعا که در شب عاشورای حسین گذشت ما در شبهای عملیاتی والفجرها و رمضان ها و کربلاها دیدیم .
 
 
0 align= 0 align= a href= div class=/div theme-designer2 /div/divtd width=div class=bb td width= center td width= /div space/divtd width= td width= td width= td width= td width=/div /td valign= valign= icon2 icon2 backpb:ItemText//BlogpagingBlock/blogtagsblockdiv style=theme-designer2 pb:ItemText/p dir=/blogtagsblockdiv style=theme-designer2 p dir= /blogtagsblockdiv style=theme-designer2 /divpb:AuthorNamediv style=div class= pb:BlogDescription/divwidth:389px; overflow:hidden;0/BlogArchive copyright table border=padding: 7pxwidth:389px; overflow:hidden; table border= width:389px; overflow:hidden; table border=width:389px; overflow:hidden; table border=padding: 7pxwidth:389px; overflow:hidden; ¢div class= div class= /divm-p/div /div778 /div !---------- text ----------------------------

دریافت کد آهنگ

0rtl105/bodyrtl105/body