عرض ادب

سوال اول اين است که آيا عجب يعني تحقير خداوند؟ ريشه ي اين حرف آنجايي است که شنيدم که بزرگي مي گفت وقتي دچار خودبيني مي شويم در واقع از مالکيت خداوند غافليم به تعبير روشنتر خودبزرگ بيني باعث غفلت از بزرگي خداوند مي شود زيرا ما بزرگي از آن خود نداريم.آيا اين تفسير صحيح است؟ سوال دوم اينکه آيا عجب ريشه در تکبر دارد يا تکبر ريشه در عجب دارد؟ يا نه يک رابطه ي متقابل دارند؟