از دیرباز دشمنان اسلام با سیاست «تفرقه بینداز و حکومت کن» سعی داشته تا بین امت اسلامی به عناوین مختلف با شایعه و تهمت و افتراء و تقطیع سخنان و... در موضوع خاص اختلاف ایجاد کنند تا مومنین همبستگی خود را از دست داده و به جای مبارزه با دشمن به یکدیگر حمله‌ور شوند. این بار نیز هیئآت که در کلام مقام معظم رهبری بعنوان نماد شور و شعور حول شخصیت اباعبدالله عنوان می شوند ، هدف دشمن شده تا شاید توسط خودی‌ها و دوستان انقلاب مورد سوءظن قرار بگیرد  .

آموخته ایم نقش هیئت و روضه اباعبدالله صرفا عزاداری و کسب ثواب نیست بلکه از پیر و مراد خود حضرت امام روح الله (ره) آموخته ایم هیئت اباعبدالله کارکرد سیاسی و اجتماعی دارد و در جهت تربیت نیروهای اصیل و مخلص انقلابی نقشی دوچندان دارد چرا که امام امت قیام خود را بر ضد طاغوت نه از حوزه و نه از دانشگاه و نه از بازار بلکه با استفاده از این عناصر (حوزه و دانشگاه) از هیئت شروع کرده و این نشانه کارکرد عظیم هیئت های مذهبی است.

بزرگ‌ترین افتخار بچه هیئتی ها این است که غائله عاشورای 88 با حضور همین بچه ها در خیابان ها ختم شد . در دزفول و تهران و شهر های دیگر پیش از همه همین هیئتی ها بودند که اطلاعیه زدند نظام را حمایت کردند و روشنگری کردند.

دین ما به تجمع و تبلیغات اهمیت بسیار داده است . سخنان امام عزیزمان را ببینید در یکی دو سخنرانی امام امت ـ‌روحی فداه‌ـ که منشور عزاداری را عنوان کرده، هست. یکی‌شان اینکه مکتبی که در آن به سر و سینه نزنند پایدار نمی‌ماند. یعنی پای مکتب باید به سر و سینه زد. واژه هیاهو را جستجو کنید، ببینید امام چه گفته‌اند. می‌گوید هیاهو (سروصدا) موضوعیت دارد. نباید خاموش بود. بعضی‌ها می‌ترسند، بعضی‌ها با نگاه‌هایی وارد می‌شوند، این خوب نیست.! برای دستگاه سیدالشهدا(ع) باید سروصدا کرد. سروصدا کردن نه اینکه همسایه را اذیت کنیم، بلکه این دهه باید پرشور و پرحرارت باشد. دست و بال ما را هم خیلی باز گذاشته‌اند.

از سمت دیگر باید به شعور نیز پرداخت و اهمیت خاص خود را دارد. بدانید آنچه که مقام معظم رهبری می فرمایند فصل‌الخطاب همه هیئت هاست . روحانیت الگوی مداحان و بچه های هیئتی و بسیجی است یعنی هیچ وقت مداحان رقیبان علما نبوده اند بلکه همیشه شمشیر آنها بوده و هستند و خصوصاً در مباحث کلامی همیشه نظرات روحانیون و علما مورد نظر ما بوده است . روحانیونی که در خط ولایت فقیه و متخلق به اخلاق باشند همیشه سردمدار بوده‌اند.

اینک مسلما دستگاه اباعبدالله که اینهمه اهمیت دارد و از نقش و بزرگی آن گفتیم باید از آسیب حفظ شود. ما خصوصا در هیئت یالثارات الحسین به اذعان همه علما و فضلایی که از نزدیک در جلسات ما شرکت می کنند ، تمامی نکات شرعی حفظ می شود. خیلی انحرافات هیئآت دیگر در اینجا جا ندارد. اما گله از برخورد های سلیقه ای دوستان داریم. اینکه برخی این سبک جلسه را نمی پسندند ، مربوط به سلیقه آنهاست ولی برچسب غیر شرعی زدن به هیئت بخاطر اینکه سلیقه آنها با سبک جلسه متفاوت است ، بی انصافی است . ما سالهاست داریم روی این مطالب هیئآت کار می کنیم، نزد علما رفته ایم کار کرده ایم و زحمت کشیده ایم مطالب مختلف استخراج کرده ایم ، نظرات حضرت امام و مقام معظم رهبری را بررسی کرده ایم که به این شکل عزاداری رسیده ایم و در دفاع از تک تک شیوه های عزاداری در این هیئت خاصه ، از لحاظ شرعی و عقلی و عرفی حرف داریم و مطلب داریم. البته اگر اشتباهاتی بوده گوش ما برای دوستان خیر خواه و آگاه شنواست.

متاسفانه عده‌ای در ماه محرم یزیدیتشان گل می‌کند!  بعد هم معرفت اهل بیت را چماق می‌کنند و به سر ما می‌زنند. ما در مجالس سیدالشهدا، غرق معارف می‌شویم. شما از کجا آمده‌ای که مدام به بهانه معرفت مجالس را تخریب می‌کنی؟ مراجع تقلید ما پای این روضه ها می‌نشینند و گریه می‌کنند. آن وقت عده‌ای که چشم ندارند رونق مجالس را ببینند، می‌گویند چرا نیم ساعت گفتید حسین؟! وقتی ما شعری در مجلسی می خوانیم ممکن است غلط هم داشته باشد ولی ذکر حسین(ع) همه اش درست است. من از همین جا به دوستان مداحم وصیت می‌کنم، آقایان عزیز، اگر من از دنیا رفتم، شما وقتی ذکر حسین می‌گویید، چند بار هم نام مولا را به نیابت از من ببرید. من در طول عمرم کم گفته‌ام حسین و خدا می‌داند که حسرت می‌خورم. بعد از مرگ من شعرها و نوحه‌ها را برای خودتان بخوانید، ولی به نیابت از من چند بار حسین را بگویید. در روضه امام حسین گریه کردن تا سر حد مرگ موضوعیت دارد.. وای از این مصیبت سنگین .. امام زمانمان در زیارت ناحیه مقدس می فرماید گریه می کنم بر کشته کربلا «حتی الموت » تا سر حد مرگ .. . وقتی امام زمان اینچنین است من چه بگویم .

آقایان برادران و خواهران باید ذاکران و هیئتی‌ها حواسشان جمع باشد. امروز در مجالسمان  خدا را شکر بالندگی بسیاری را شاهد هستیم

از همه دوستان انقلابی که دل مادرمان حضرت زهرا(س) را با حرف های نسنجیده ، بدون علم و با تکیه به شایعات دشمنان آگاه ، خون کردند ؛ گله داریم. از علما آموخته ایم ما بچه های حضرت زهرائیم و تحمل درد و رنج و زخم زبان خودیها را به دستگاه عزیز زهرا (س) نداریم . شاید اگر می دانستید که حتی شوخی شما با این دستگاه الهی ، آن را تضعیف و نارضایتی اهل البیت را بدنبال دارد ، این کار را نمی کردید.

مرحوم آیت الله مجتهدی می فرمودند:  :

در کربلا داش مشتی ها رفتن به یاری امام حسین(ع) و شهید شدند، مقدس ها استخاره کردند، استخاره شان بد آمد

یک روز امام خمینی(ره) مقداری قند برای مجلس روضه سیدالشهدا در درستمال یزدی‌شان ریخته بودند و به سمت منزل می‌رفتند. آقا مصطفی، فرزند امام ایشان را می‌بیند و می‌گوید: اجازه دهید من این دستمال را بیاورم. امام با کنایه فرمودند: برای وقار علما خوب نیست که دستمال یزدی را بیاورند...! یعنی به آقا مصطفی گفتند، قند روضه امام حسین را می‌خواهم خودم بیاورم.

خدایا ما را قند بیار مجالس حسین قرار بده ...